Toyota, jeden z światowych liderów w produkcji samochodów, niedawno ujawnił alarmujący wzrost emisji gazów cieplarnianych. Według rocznego raportu zrównoważonego rozwoju firmy na rok 2022, jej emisje wyniosły łącznie 575 milionów ton dwutlenku węgla ekwiwalentu, co umiejscawia ją tuż za Kanadą pod względem emisji na poziomie państwa. Ta niedawno ujawniona liczba to znaczący wzrost o 45 procent w porównaniu z poprzednim rokiem.
Nagły wzrost emisji może być związany z faktem, że Toyota zmieniła swoje metody rachunkowości, aby spełnić europejskie postanowienie dotyczące uwzględniania emisji związanych z cyklem życia użytkowania jej pojazdów. Ta większa transparentność, choć obowiązkowa, ujawniła ślad węglowy firmy. Jednak eksperci branżowi ostrzegają, że w zapisach Toyoty może nadal istnieć nieujawnione „bomby węglowe”, które czekają na odkrycie.
Co jeszcze bardziej kontrowersyjne w przypadku ujawnienia emisji przez Toyotę, to historyczne opory firmy wobec regulacji dotyczących emisji i technologii pojazdów elektrycznych (EV). W rzeczywistości raport Transport & Environment z poprzedniego roku twierdził, że Toyota zaniżyła swoje emisje o oszałamiające 69 procent. Ten raport określa nadchodzące zmiany w Europie jako „bomby węglowe, które tikają” dla producentów samochodów, którzy od dawna minimalizują wpływ środowiskowy swoich produktów.
Nie można lekceważyć wpływu emisji Toyoty. Aktywista grupy Eko twierdzi, że emisje firmy przewyższają emisje niektórych głównych korporacji naftowych, co mogłoby umiejscowić Toyotę na dwunastym miejscu pod względem globalnych emisji, gdyby była traktowana jako państwo.
Chociaż większość emisji od producentów samochodów jest uwzględniana w Zakresie 3, który odnosi się do pośrednich emisji w ramach łańcucha wartości firmy, znacząca część tych emisji pochodzi z kategorii „użycia produktu”, która obejmuje pojazdy używane do zamierzonego celu.
W staraniach o rozwiązanie tego alarmującego problemu emisji, Koji Sato, nowo mianowany dyrektor generalny Toyoty, ma za zadanie zmienić stanowisko firmy wobec emisji dwutlenku węgla. W obliczu niepowodzenia strategii ogniw paliwowych firmy i opóźnienia w przyjmowaniu pojazdów elektrycznych z bateriami, Sato podkreśla konieczność skoncentrowania się „pierwsze na bateriach”.
Niechęć Toyoty do przyjęcia pojazdów o zerowych emisjach była oczywista, ponieważ firma skupiała się na samochodach wodorowych, podczas gdy pojazdy na baterie litowo-jonowe zyskiwały popularność. Chociaż firma niedawno zwróciła się w stronę samochodów elektrycznych, raport zrównoważonego rozwoju ujawnia, że tylko 500 z 499 sprzedanych przez Toyotę samochodów jest napędzanych paliwami kopalnymi. Ta rażąca różnica nabiera jeszcze większego znaczenia, biorąc pod uwagę, że tylko w Australii sprzedano 65 000 nowych pojazdów elektrycznych w pierwszych dziewięciu miesiącach 2023 roku.
Organizacje ekologiczne, takie jak Greenpeace i InfluenceMap, określają Toyotę jako jednego z głównych negatywnych lobbystów klimatycznych na świecie. Zarzuca się firmie lobbowanie przeciwko standardom zanieczyszczenia pojazdów oraz utrudnianie powszechnego przyjmowania pojazdów elektrycznych.
Wobec nacisku na zrównoważony rozwój i stworzenie społeczeństwa harmonijnego z naturą, działacze ekologiczni krytykują działania Toyoty jako „pranie zielonego”. Różnica między przemówieniem Toyoty a jej rzeczywistymi danymi emisji pozostawia miliony konsumentów w zakłopotaniu i podważa wysiłki na rzecz przejścia na czystsze środki transportu.
Podczas gdy Toyota radzi sobie z konsekwencjami ujawnienia swoich emisji, nadzieja spoczywa na zaangażowaniu nowych liderów, którzy doprowadzą do zmiany. Toyota musi przezwyciężyć swoje dziedzictwo oporu i rozwiązać pilną potrzebę dostosowania swojej działalności do globalnych wysiłków na rzecz zwalczania zmian klimatycznych. Tylko wtedy firma będzie mogła rzeczywiście twierdzić, że jest odpowiedzialnym obywatelem korporacyjnym w branży motoryzacyjnej.